Wat niet is kan ook niet komen
Waar staat De Ideale Politiek Partij (DIP) voor?
DIP staat voor een volledige automatisering en robotisering van de Nederlandse economie en politiek door een Intelligente Antropolisatie (IA) van de samenleving, een door de autonome burgers van Nederland gecontroleerde open samenleving op basis van de principes van de artificiële intelligentie (AI).
Kamerfractie
De kamerfractie van De Ideale Politieke Partij zal in toenemende mate bestaan uit sociale robots. Waarom?
We hebben gemerkt dat het politieke bedrijf voor menselijke kamerleden te zwaar is geworden. Daarvoor zijn een aantal oorzaken aan te wijzen. We geven de oorzaken en tevens hoe deze door robotisering van de politiek kunnen worden weggenomen. Ten eerste: via de sociale media worden politici niet op hun inhoud maar op hun sociaal-culturele achtergrond beoordeeld (“Hij is katholiek”, “Zij is van Turkse, cq. Marokkaanse komaf”) en aangevallen. Religieuze overtuigingen en gender-identiteit zijn een bron van conflicten. Dat leidt tot veel stress en persoonlijke bedreigingen en dat leidt af van de politieke zaak waar het om gaat. Teveel kostbare tijd in de kamer gaat verloren door emotioneel gekissebis over vermeende verborgen dan wel openlijk beleden cultureel-historische sympathieën. Sociale robots zijn a-historische wezens, ze hebben geen last van culturele-religieuze achtergronden, noch van familie- en clan-tradities. Ze zijn bovendien geslachtvrij hebben geen last van gender. Ten tweede: een groot deel van de kostbare tijd van kamerleden wordt besteed aan het verzamelen van informatie. Deze komt vaak moeizaam en montjesmaat ter beschikking. Dat is voor een groot deel een administratief en een communicatie-probleem. Sociale robots hebben een potentieel onbegrende hoeveelheid geheugenruimte en beschikken over de nieuwste technologie voor het snel zoeken van informatie. Door inzet van sociale robots en het volledig delen van informatie kan zeer veel kostbare tijd worden gewonnen. Ten derde: er gaat veel tijd zitten in het schrijven van rapporten. Een AI robot kan dit vele malen efficiënter en sneller. Zie de recente ervaringen met systemen als ChatGPT.
Onze bedrijfseconomische rekenmodellen voorspellen dat door het inzetten van sociale robots als kamerfractieleden een efficiëntiewinst van 70% gehaald kan worden. Daardoor komt er meer tijd vrij om – zonder stress – na te denken en te discussiëren. Dat zal de kwaliteit en uitvoerbaarheid van besluiten ten goede komen.
Wij citeren met instemming Klaas Dijkhof (voormalig fractievoorzitter VVD), overigens geen lid van DIP.
“Onze fractie stopt nooit met nadenken. Wij discussiëren voortdurend, over alles wat belangrijk is voor Nederland. Onze standpunten houden we continu tegen het licht. En nadat we alles hebben afgewogen, nemen we de beslissingen die wij noodzakelijk vinden. Niet eerder.”
Europese wetgeving die de sociale robot burgerrechten verleend (zoals incidenteel al in de Verenigde Arabische Emiraten is gebeurd) is in een vergevorderd stadium. Zodra robots staatsburgers van Nederland kunnen zijn, vallen de intelligente sociale robots onder de bescherming van het passief en aktief kiesrecht.
Natuur en Landbouw
De Nederlandse economie zit op slot. Een belangrijke oorzaak daarvan is ‘het stikstofprobleem’. Door rationalisering van de landbouw, een proces van eeuwen, is de Nederlandse bodem uitgewoond ten behoeve van ‘De Economie’. Het produceren van melk en vlees door middel van de koe is hopeloos inefficiënt en een onverantwoorde belasting voor de natuur. DIP is dan ook voor afschaffing van de koe, het varken en de kip als middel voor de produktie van voedsel. Net als bier en ‘vlees’ kan ook melk met behulp van nieuwe voedingstechnologie en zonder gebruik te maken van levende dieren, zoals de koe, worden geproduceerd. Daarmee is het stikstofprobleem grotendeels opgelost. Ter geruststelling: een klein aantal koeien, varkens en kippen (wij denken van elk zo’n tien exemplaren) zal worden bewaard als cultureel-industriëel erfgoed.
Woningbouw
Het tekort aan woningen wordt enerzijds veroorzaakt door de rem op de woningbouw vanwege het hiervoor al besproken stikstofprobleem, anderzijds door de toenemende vraag naar woningen. Wat het eerste betreft: dit is opgelost door een intelligente antropologische transitie (IAT) van de landbouw (zie de paragraaf Natuur en Landbouw). Door minder stikstofdepositie kan er weer gebouwd worden. Het probleem aan de vraagzijde wordt opgelost door optimalisering van de geografische verdeling van inwoners en woningen. Dit kan doordat door de automatisering van arbeid de woon-werk-koppeling aan een specifieke locatie voor velen tot het verleden gaat behoren. Ook zal door emigratie de druk op de woningmarkt afnemen. (Zie de Emigratie paragraaf.)
Verkeer en vervoer
Naast de landbouw is het verkeer een belangrijke belasting voor onze natuur en onze leefruimte. Door verder automatisering zal woon-werk-verkeer drastisch verminderen. Daardoor zijn minder wegen nodig. Ook zal volgens onze sociaal-economische rekenmodellen de behoefte aan persoonlijke consumptiegoederen voor eigen particulier gebruik drastisch afnemen. Daardoor zal het goederenvervoer ook aanzienlijk minder worden. Bestaande luchthavens worden overdekt en voorzien van zonnepanelen.
Migratie
Nederland is vol. Een groot deel van de leefruimte in Nederland komt echter vrij door het vrijkomen van landbouwgronden door het verdwijnen van de koe, het varken en in mindere mate de kip als voedsel-bron (zie de Landbouw paragraaf). Dit is zo’n 40 % van het oppervlakte. Daardoor is het mogelijk te voldoen aan de in de EU afgesproken aantallen vluchtelingen-immigranten die Nederland heeft toegewezen gekregen. Door automatisering is arbeidsimmigratie niet meer nodig.
Armoede
Om de schrijnende armoede onder een groeiend deel van de Nederlandse bevolking te bestrijden is DIP voor afschaffing van het geldwezen. In een volledig geautomatiseerde economie zonder geld behoort geldgebrek en daarmee de armoede tot het verleden. Er is een natuurlijke grens aan wat een individu kan consumeren. De overheid zorgt voor voldoende middelen om in ieders levensonderhoud en geluk te kunnen voorzien.
Het geld is ooit ingevoerd om de ruilhandel te vereenvoudigen. Dat heeft er echter toe geleid dat geld zelf een ruilmiddel werd en dat er een complex bouwwerk ontstond van banken en andere monetaire instellingen die handelen in tegoeden en schulden. DIP is voor de deconstructie van het geldwezen door afschaffing van het geld. De persoon behoeft eigendom, maar teveel eigendom is dom.
Emigratie
Onze sociaal-economische rekenmodellen voorspellen dat een niet onbelangrijk deel van de Nederlanders zal emigreren. Dit zullen vooral die inwoners zijn die niet inzien hoe je als individu nog een zinvol bestaan kunt hebben als er geen geld meer is, waardoor je niet meer jezelf kunt waarmaken in het bezit van duurdere en grotere huizen, boten en auto’s dan je buurman of buurvrouw. Deze emigratie draagt tevens bij aan de oplossing van het probleem aan de vraagzijde van het woningprobleem. Er zal minder gebouwd hoeven te worden en er zal meer natuur zijn voor minder mensen. Nederland wordt weer leefbaar.
Onderwijs
De ervaring leert dat de ontmoeting van leerlingen met diverse culturele en religieuze achtergronden in de school tot conflicten leiden die het onderwijsproces verstoren. Daarom stelt DIP voor om alle uitingen van dergelijke achtergronden en politieke sympathieën in het onderwijs te verbieden. Dat betekent dat het dragen van hoofddoeken, keppeltjes, maar ook van een vergiet verboden is.
Omdat veel namen verwijzen naar een religieuze achtergrond (Mohammed, Christiaan) zullen deze niet meer in het onderwijs worden gebruikt. Iedereen wordt aangesproken met een unieke identifier, een nummer (zoals het BSN). Verder zal het basisonderwijs bestaan uit drie onderdelen: de zuivere wiskunde, Nederlands en sport. Dit omdat de inhoud van alle andere vakken potentieel kunnen leiden tot conflicten in de school. In het middelbaar onderwijs wordt naast wiskunde ook mechanica onderwezen. In het hogere onderwijs wordt dit uitgebreid met theoretische informatica en computerwetenschappen.
Rechtspraak
Er gaat veel mis in de rechtspraak. Dat komt doordat rechters, zoals veel werkers, hun werk aan algoritmes en procedures uitbesteden. Daar zijn goede motieven voor, maar daarmee verdwijnt niet alleen de uitoefening van verantwoordelijkheid, ook wordt daardoor de individuele burger niet meer als individu, maar als abstract geval, een instantie van een datastructuur, (een gebruiker), behandeld. Het individu raakt zo vermangeld tussen de raderen van een machinerie van regels en wetten.
In Algoritmische beslisregels vanuit constitutioneel oogpunt (Goossens et al, 2021) bestuderen de auteurs de rechtstatelijke risico’s ten gevolge van het gebruik van algoritmes door de verschillende overheidsinstanties.
De focus van deze studie ligt op “de fundamentele tweedeling tussen algemene regels en de concrete toepassing via individuele beslissingen alsmede, in het licht daarvan, de wisselwerking tussen normen en feiten.” Die ‘normen’ zijn min of meer expliciet gemaakt in de algoritmes die werken op de gegevens over de burger. Algoritmes zijn op modellen gebaseerd en modellen zijn nooit ethisch neutraal. “Models are opinions embedded in mathematics.” (Cathy O’Neil, Weapons of Math Destruction)
De auteurs wijzen erop dat de besluitvorming van het bestuur in individuele gevallen al geruime tijd steeds vaker (deels) geautomatiseerd plaats vindt op basis van algoritmische beslisregels. “Hierdoor kan de relatie vertroebelen tussen enerzijds een concreet besluit dat het resultaat is van de toepassing van een algoritmische beslisregel en anderzijds de algemene regels die oorspronkelijk ten grondslag liggen aan de bevoegdheid van het bestuur om in individuele gevallen concrete besluiten te nemen.”
Tijdens de toeslagenaffaire werd door een hoge ambtenaar van de Belastingdienst opgemerkt dat de economie en de politiek vereist dat deze “werkt als een machine”. “Daar mag geen zand tussen komen door naar individuele gevallen te kijken.”
De auteurs wijzen er terecht op dat wanneer het om de toepassing van algemene regels in concrete gevallen gaat er een wisselwerking is tussen de regel en de situatie. “Dat wat we ‘toepassing’ noemen, raakt ook de toegepaste regel”. De toepassing van een regel in de praktijk is iets anders dan het toepassen van een wiskundige functie op een argument, zoals een machine dat doet.
Hier sluiten wij ons van harte bij aan. Het beoordelen van regels en wetten op de rechtvaardigheid van de toepassing kan alleen door mensen gebeuren, omdat algoritmes per definitie abstraheren van concrete gevallen, van de burger als individu. Alleen de mens heeft het vermogen tot inzicht in de waarde en betekenis van een specifieke situatie waarin een burger zich bevindt.
Overigens verwachten we op basis van onze rekenmodellen dat er veel minder vaak een beroep zal worden gedaan op de rechtspraak. Door het afschaffen van het geldwezen, en daarmee van belastingen op inkomen en toeslagen zullen de beroepszaken tegen de overheid aanzienlijk in aantal afnemen. Daardoor komt er meer tijd vrij voor het beoordelen van de kwaliteit van besluiten door overheidsinstanties.
De Staat der Nederlanden
Het belangrijkste punt op de politieke agenda is en blijft de verwerkelijking van de vrije Staat der Nederlanden en daarmee van de vrijheid van haar onderdanen. De Staat is niet een statische toestand. De Staat is een proces. Het is een proces waarin de bemiddeling plaats vindt tussen De Staat als eenheid en als veelheid van de individuele staatsburgers, de ingezetenen van Nederland. De Staat staat enerzijds boven het individu, anderzijds is het de bemiddelde eenheid van het individu als staatsburger. De Staat kan niet bestaan zonder het concrete individu, daarom moet de Staat altijd opkomen voor het individu. Omgekeerd kan het individu niet bestaan zonder de andere leden en de Staat. De Vrijheid is zowel de motor als het doel van het proces dat de Staat is. Het gaat zowel om de vrijheid van de Staat als om de vrijheid van elk individu. Redelijkheid en rechtvaardigheid zijn de maten waaraan het proces van de vorming van de Staat gemeten wordt.
De Organisatie van de Staat
Voor de organisatie van het Staatsproces worden een klein aantal (we denken aan vijf) Ministeries onderscheiden. Elk ministerie vertegenwoordigt een Aspect aan het Staatsproces en bepaalt vanuit haar visie op dit aspect door zorgvuldige afweging de individuele belangen en het Staatbelang. De ministeries bepalen de parameters voor de sociaal-economische rekenmodellen op basis waarvan de beleidsplannen worden gemaakt. De uiteindelijke planning valt dan onder het Ministerie van Algemene Zaken & Informatie (zie hieronder). We stellen de volgende ministeries voor. Het is de bedoeling dat deze bezet worden door mensen die verstand van zaken hebben.
Het Ministerie van Geschiedenis
De belangrijkste taak van dit Ministerie is naast de zorg voor de historiciteit van de mens het beheren en bewaken van het cultuur-historisch erfgoed. Dit bestaat vooralsnog uit: het Koopvaardijschip, de Koe, de Florijn (als symbool voor de abstracte waarde), een Zwarte Piet (als symbool voor het slavernijverleden), Sinterklaas (als symbool voor de vrijgevigheid), en het Spruitje.
Het Ministerie van Economie & Natuur
Dit Ministerie heeft de zorg voor een gezonde economie, waarvan de automatisering van werk, de medische zorg, voedselproduktie (waaronder landbouw) en het natuurbeheer de belangrijkste onderdelen zijn. Het Ministerie is verantwoordelijk voor de fysieke infrastructuur, de verdeling van het natuurlijk ‘grondgebied’ van de Staat der Nederlanden: woningbouw, landbouw, natuur, recreatie, en wegen.
Het Ministerie van Recht & Grensoverschrijdende Zaken
Laten we deze belangrijke paragraaf beginnen met onze door de eeuwenheen door schade en schande verworven inzichten in de werkelijkheid van het streven naar vrijheid en de uitwerking daarvan in het recht en de rechtstaat nog even op een rijtje te zetten. De kernbegrippen zijn vrije wil en behoeftigheid.
In abstracto kan de vrije wil niet ontkend worden zonder deze in de uitoefening van deze ontkenning zelf te bevestigen. Want wat zou de uitdrukking van deze ontkenning betekenen wanneer deze niet gegrond is in de vrijheid van de wilsakt maar daarentegen door omstandigheden van buiten tot stand zou zijn gekomen? Dan zou deze uitdrukking geen betekenis en zin hebben. De abstracte vrije wil moet zich echter nog in concrete wilsdaden verwerkelijken. De vrije wil kan zich positief tot iets bepalen (“Dit is wat ik wil omdat ik daar de waarde van in zie.”) of zich positief van iets afwenden. Het gaat hier om een vrije zelfbepaling. We moeten vrijheid niet verwarren met keuzevrijheid, de vrijheid om uit dit of dat te kiezen. Die keuzevrijheid veronderstelt de fundamentelere vrijheid om zich tot iets positief te bepalen. De mens kan wel gedwongen worden iets te doen of te laten of om uit een voorgelegde veelheid van opties te kiezen, maar hij kan niet gedwongen worden iets te willen of niet te willen. Dit is wat de persoonlijke integriteit uitmaakt. Mensen die het bestaan van de vrije wil ontkennen doen dat vaak omdat ze het gevoel hebben dat ze in al hun doen en laten door de omstandigheden en oorzaken buiten hun zelf om gedwongen worden. Dat gevoel drukt echter het besef uit dat het niet zo moet zijn, vanwege de wil die vrij wil zijn. Een andere reden is dat men een theoretisch determinisme aanhangt. Wetenschap en theorie kunnen echter niet bestaan zonder de vrije wil tot inzicht in de werkelijkheid te komen door stelling te nemen en door vrije keuzes te maken. De vrije wil kan zich niet realiseren in doelgerichte handelingen zonder inzicht in de noodzakelijke werkingen van de werkelijkheid.
Het recht in abstracte zin is het streven naar vrije zelfbepaling. In een samenleving moet de vrije wil haar concrete gestalte krijgen. Het recht kan niet bestaan zonder de zedelijkheid. De Nederlandse rechtstaat kan niet bestaan zonder de zedelijke intenties van de leden van de Nederlandse samenleving. Met het verdwijnen van de ‘grote verhalen’, met de ontkerkelijking en met de verwetenschappelijking van de samenleving en de technologisering van de arbeid en het primaat van het economisch in het leven van de westerse mens lijkt de zedelijkheid op drift geraakt. Velen zoeken stuurloos naar een nieuwe haven om aan kan leggen. De neo-liberale kabinetten Rutte wordt vaak verweten niet bij machte te zijn geweest in de ontstane zedelijke leegte te voorzien. De gemeenschap is uit elkaar gevallen en heeft het karakter gekregen van een door onverschilligheid beheerste veelheid van naar autonomie strevende individuen. Daarbij dienen we ons te realiseren dat de vrije wil in dienst waarvan het recht bestaat, door het gemeenschapsleven niet allereerst wordt beperkt, – een dergelijke opvatting verwart het streven naar zelfstandigheid met dat naar onafhankelijkheid – zonder het gemeenschapsleven kan van een vrije wil geen sprake zijn, ze neemt daar werkelijk deel aan. Alleen door samen te werken in een gemeenschap kan de vrije wil gerealiseerd worden.
De overheid heeft een taak in de zorg voor het recht op onder andere eigendom, arbeid en vrijheid van gedrag, daarvoor maakt zij regels en wetten die ze met gezag zijnde de concrete macht van het recht – al dan niet met geweld – wil en moet handhaven. De aanspraken die de individuele burgers maken op liefde, vriendschap, en vertrouwen zijn net zo belangrijk voor de burger als die op arbeid en de vrijheid van meningsuiting. Maar het heeft geen zin om hiervoor rechtsregels en wetten op te stellen. Het door velen gevoelde gebrek aan vertrouwen in de overheid of in de ander (vaak vanwege de vreemdheid van de cultuur van die ander) laat zich niet door regels oplossen. Daarvoor is een ‘cultuuromslag’ vereist.
Naast de materiële behoeften, waar de economie in engere zin over gaat zijn er de immateriële behoeften. Volgens Plato kan de Staat die in de behoeften van de mensen haar grond heeft, niet bestaan noch tot stand komen zonder het inzicht en het streven van de filosofie dat de behoeftigheid relativeert en overstijgt. De concrete behoeften van de mensen zijn cultureel en historisch bepaald. Het verwerkelijken van één Europa en één Wereld vereist dat we boven de door materialisme, technologie en neo-liberalisme gedreven partikuliere behoeften van de verschillende culturen uitstijgen. De natuur kent geen landsgrenzen. De klimaat- en milieuproblemen kunnen niet zonder een wereldwijde aanpak worden opgelost.
De mens is aan de aarde gebonden. Vluchten kan ons niet helpen. Op de maan groeit niets, geen boerenkool, geen spruiten, niets groeit er.
DIP is, ondanks de moeilijke tijden van crises, van mening dat we de morele plicht hebben optimistisch te zijn en te blijven streven naar de verwerkelijking van de vrijheid, gelijkheid en broederschap voor allen door allen via een democratische proces, waarbij uitdrukkelijk ook het gezag van de Staat dat zorg draagt voor handhaving van het recht, onder het recht valt.
De primaire taak van het Ministerie van R&GZ is de zorg voor de praktische uitvoerbaarheid van regels en wetten en het toezicht op de rechtvaardige handhaving daarvan waarbij het belang van de individuele burger wordt gewogen met de belangen van de samenleving en de Staat.
Het Ministerie voor R&GZ heeft verder de zorg voor het gezonde grensverkeer bij de communicatie tussen individuele burgers, burger en samenleving, en burger en Staat, als ook tussen het Nederlandse grondgebied en de buitenlanden. Het onderhoud van landweren (voorheen ‘defensie’) en zaken betreffende migratie vallen onder dit ministerie.
Het Ministerie van Sport & Geestelijk Welbevinden
Sport is de belangrijkste ontmoetingsplek van de burgers. De sport is ook een belangrijk platform voor de ontmoeting van de Staat der Nederlanden met haar buitenlanden. Hier rust de zorg voor het geestelijk welbevinden van de Staat en haar burgers. Alle sportaktiviteiten zijn uiteindelijk gericht op het succesvol en sportief optreden op De Internationale Podia. Dit Ministerie is ook verantwoordelijk voor Onderwijs en Opvoeding in de meest brede zin. Sport en spel zijn naast wiskunde/logica en taal de belangrijkste onderdelen van het opvoedende onderwijs. Zie ook de onderwijsparagraaf hierboven.
Het Ministerie van Algemene Zaken & Informatie
Het Ministerie van Algemene Zaken heeft de zorg voor de robotisering, de automatisering en de informatievoorziening ten behoeve van een optimale dienstverlening aan de burgers van de Staat. Ze waakt ervoor dat bedrijven en (overheids)instellingen hun interactie met de burger en klant niet uitbesteden aan de informatietechnologie. Het komt al te vaak voor dat de verantwoordelijken zich achter deze digitale interface verschuilen en zelf geen zeggenschap meer (zeggen te) hebben over de wijze waarop de communicatie met de burger/klant is georganiseerd. Dat moet maar eens afgelopen zijn.
Ten slotte: Oorlog en haar nadelen
Oorlog is de ultieme uitoefening van geweld door de staat tegenover andere staten. Geweld moet als staatsgeweld uiting zijn van het legitieme gezag, de concretisering van de macht van het recht dat de Staat dient. Nederland moet als vrije democratische rechtstaat zelf een beslissing nemen of ze wel of niet deelneemt aan een oorlog dan wel daaraan begint. De oorlog is de voortzetting van de politiek met andere middelen; met bommen en granaten en mensen als kanonnenvoer. De oorlog heeft veel nadelen en het is een ongezonde bezigheid. Maar als het dan toch moet omdat onze vrijheid bedreigd wordt, dan zullen we te allen tijde erbij de strijdende partijen op aandringen het eens te worden over het motief waarom er oorlog gevoerd wordt. Dat is toch het minste dat we van de ‘redelijke mens’ en een redelijke staat mogen vragen.
Een oorlog die een einde maakt aan de oorlog bestaat niet. We moeten blijven afwegen en bespreken of het doel dat de oorlog dient het leed dat er mee gepaard gaat waard is.
NO NATURE NO FOOD
